Οι δημοτικές εκλογές του Μαΐου θα γίνουν μέσα σε συνθήκες κατάρρευσης των κοινωνικών δικαιωμάτων σαν αποτέλεσμα της επίθεσης που βιώνει ο κόσμος της εργασίας λόγω της καπιταλιστικής κρίσης.
Κι όλα αυτά στο όνομα ενός χρέους που δεν δημιουργήσαμε, στο όνομα του ευρώ και της Ε.Ε., της «ανταγωνιστικότητας» και της παραγωγικότητας του κεφαλαίου που αφού θησαύρισε την εποχή της «ανάπτυξης», τώρα φορτώνει την κρίση του στο όνομα της συνέχισης της κερδοφορίας του.
Κάθε εργαζόμενος-η, νέος-α καταλαβαίνει ότι τα «τοπικά» ζητήματα, ακόμα και οι πιο βασικές ανάγκες για την επιβίωση, η υγεία, η παιδεία, συνθλίβονται από την συνολική πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ –ΝΔ, της Ε.Ε. και του κεφαλαίου, μέσα στο πλαίσιο της οποίας κινούνται και οι δημοτικές αρχές.
Για αυτό οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι άχρωμες. Θα αποτελέσουν μια μεγάλη πολιτική μάχη!
Η τριετής εφαρμογή του Καλλικράτη και του μνημονίου, έχουν βάλει την Τοπική αυτοδιοίκηση από το ρόλο του επιχειρηματία στο ρόλο της προβληματικής δημόσιας επιχείρησης. Με τους διαθέσιμους από την κυβέρνηση πόρους να έχουν μειωθεί στην 3ετία κατά 60% περίπου, με τη συρρίκνωση των κοινωνικών κατακτήσεων, με το κόστος ζωής να επιδεινώνει δραματικά τη θέση των δημοτών. Την ίδια στιγμή όσοι ακόμα έχουν δουλειά βιώνουν το πιο βάρβαρο εργασιακό καθεστώς, έναν πραγματικό εργασιακό μεσαίωνα.
Η βαθμιαία ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών στους Δήμους ξεδιπλώνεται γοργά και με πρόσχημα τα δημοσιονομικά κενά. Πλήθος υπηρεσιών είτε καταργούνται, είτε υπολειτουργούν είτε λειτουργούν με ανταποδοτικότητα ενώ ταχύτατα αυξάνεται ο αριθμός των μέτρων (π.χ. ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ) που έρχονται να αντικαταστήσουν τους μόνιμους εργαζόμενους του δήμου με ανέργους- ”επιχειρηματίες”. Χαρακτηριστικά στους βρεφονηπιακούς σταθμούς αυτό οδηγεί είτε σε αποκλεισμό παιδιών είτε σε επιβολή τροφείων. Μαζί με τη διαθεσιμότητα, πάει η εξάπλωση δουλεμπορικών εργασιακών σχέσεων εργαζομένων κυρίως στις κοινωνικές υπηρεσίες που προσλαμβάνονται για 5μηνα μέσω ΜΚΟ, των προγραμμάτων «καταπολέμησης της ανεργίας». Η πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ μεταφέρει πλήθος αρμοδιοτήτων στους ΟΤΑ, που σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση και την εγκαθίδρυση καθεστώτος επιτροπείας στους Δήμους (Παρατηρητήριο ΟΤΑ), μετατρέπει τους ΟΤΑ σε ένα μεγάλο ΤΑΙΠΕΔ, όπου θα ξεπουληθεί το περιβάλλον και οι ελεύθεροι χώροι, οι υπηρεσίες καθαριότητας και η αποκομιδή των σκουπιδιών. Αυτή η πολιτική επιβάλλεται από την EE, και το ποια στάση θα κρατήσει η αριστερά, ποιους στόχους πάλης θα προτάξει απέναντι σε αυτήν την πολιτική, δεν είναι απλώς ιδεολογικά θέματα αλλά καθοριστικά για το αύριο της κοινωνίας. Για αυτό θεωρούμε ότι χωρίς ρήξη και αποδέσμευση από το ευρώ και την Ε.Ε, δεν υπάρχει ελπίδα μέσα στο ασφυχτικό πλαίσιο θεσμών και συσχετισμών.
Πώς όμως θα αντιμετωπίσουμε τη σημερινή κατάσταση που καταργεί κάθε εργατικό δικαίωμα και οποιαδήποτε έννοια δημόσιου χώρου, στο όνομα της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους και της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη και την ΕΕ; Μπορεί μια φιλολαϊκή διαχείριση να λύσει τα προβλήματα; Η πραγματικότητα που ζούμε αποδεικνύει ότι καμιά διαχείριση μέσα στα πλαίσια των καλλικρατικών δήμων, όσο καλών προθέσεων και να είναι, δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Όπου η αριστερά έχει αναλάβει το ρόλο του διαχειριστή αυτής της κατάστασης το μόνο που έχει καταφέρει είναι να συνδέσει το όνομά της με την αθλιότητα της καθημερινότητας των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απερχόμενη διοίκηση του δήμου μας που ήταν κατεξοχήν καλλικρατική και μνημονιακή με τις έντονες πινελιές της ρητορείας της ανανεωτικής αριστεράς.
Θεωρούμε ότι το κύριο ζήτημα είναι να ανατραπεί αυτή η αντιλαϊκή πολιτική, ο πόλεμος που έχει κηρυχτεί από το κεφάλαιο, την Ε.Ε., την κυβέρνηση και όχι το ερώτημα αν και κατά πόσον η αριστερά θα καταφέρει να διεκδικήσει Δήμους, ή αν κάτι τέτοιο είναι θέμα κάποιων «ικανών και άξιων προσώπων».
Εμείς η Μία Πόλη Ανάποδα θεωρούμε ότι υπάρχει σήμερα δρόμος έξω από τη σημερινή κοινωνική βαρβαρότητα. Είναι ο δρόμος του δημόσιου και κοινωνικού ελέγχου των βασικών κοινωνικών αγαθών, της διαγραφής του χρέους της χώρας, αλλά και του χρέους των φτωχών και ανέργων της πόλης μας, της μόνιμης σταθερής αξιοπρεπούς εργασία για όλους.
Αυτός ο δρόμος είναι αναγκαίος για να μπορέσει να ανασάνει η κοινωνική πλειοψηφία. Κι αυτός ο δρόμος ανοίγεται μόνο με ολοκληρωτική σύγκρουση με την ΕΕ και το ΕΥΡΩ όσο και με το καλλικρατικό δήμο, τη μνημονιακή κυβέρνηση και όσες δυνάμεις στηρίζουν αυτή την πολιτική.
Πιστεύουμε ότι η αριστερά που αντιστοιχεί σε αυτή την αναγκαιότητα σήμερα, τόσο σε τοπικό επίπεδο αλλά και σε σχέση με τις δημοτικές εκλογές πρέπει να :
• κινείται σε μάχιμη αριστερή αντικαπιταλιστική πολιτική κατεύθυνση στα ζητήματα της εργασίας, του ελεύθερου χώρου και του περιβάλλοντος, ενάντια στη λογική της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
• έχει αντιδιαχειριστική λογική βάζοντας μπροστά τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα έξω από τα όρια που θέτει το τοπικό κράτος του δήμου ιδιαίτερα κάτω από το αντιδραστικό πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων του Καποδίστρια και του Καλλικράτη.
• παλεύει για την οργάνωση του λαού, να πιστεύει στην οργανωτική του διάθεση και να συμβάλλει στην πραγματική δημοκρατία του κινήματος μέσα από τη δημιουργία θεσμών αυτοοργάνωσης και εργατικής αλληλεγγύης.
Αυτός ο δρόμος φάνηκε στις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων 4 χρόνων, αλλά και στη γειτονιά μας. Σε αυτό το πλαίσιο οι αγώνες που έγιναν στην πόλη μας για τους ελεύθερους χώρους, ενάντια στη φασιστική απειλή, ενάντια στο δήμο επιχείρηση, ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, μπορούν να έχουν μια νικηφόρα προοπτική. Η Μία Πόλη Ανάποδα συναντήθηκε σε αυτούς τους αγώνες με πολλούς αγωνιστές και αγωνίστριες από πολλούς χώρους του κινήματος, ανένταχτους και οργανωμένους, σε πολλά μέτωπα, στην αντιφαστική πρωτοβουλία, στη λαϊκή συνέλευση, στην εργατική λέσχη Νέας Σμύρνης και αλλού με κριτήριο πάντα την αγωνιστική και αντιδιαχειριστική δράση.
Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων αποδεικνύει ότι μπορεί να υπάρχει σήμερα ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος συγκρότησης, ζωής και δράσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας των φτωχών στη γειτονιά μας, κόντρα στις «φιλανθρωπίες» των δήμων, του σκάι, των αφεντικών. Και ότι η συγκρότηση ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής είναι ο δρόμος για να αλλάξουν οι συσχετισμοί.
Η Μία Πόλη Ανάποδα στην πορεία για την εκλογική μάχη θα συνεχίσει να απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης, σε όλες τις αριστερές, αγωνιστικές και αντισυνδιαχειριστικές δυνάμεις, με τις οποίες συναντηθήκαμε στις μικρές και μεγάλες μάχες.
Η Μία Πόλη Ανάποδα θα δώσει το παρών σε αυτές τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης για άλλη μια φορά από το 1998. Δεν επενδύουμε σε λογικές «εμπορίου ενότητας», αλλά επιδιώκουμε να συμβάλλουμε με ουσιαστικό τρόπο ώστε να ενισχυθεί μια άλλη καθημερινότητα στις γειτονίες μας, αυτή της αλληλεγγύης και της καθημερινής πάλης. Για να δυναμώσουμε τις υπάρχουσες μορφές οργάνωσης των κατοίκων, να δημιουργήσουμε νέες. Για να ανοίξει η συζήτηση για έναν άλλο δρόμο, των μικρών μαχών και των μεγάλων ανατροπών. Για την άμεση βελτίωση της ζωής μας, ενάντια στην βάρβαρη λιτότητα, την επιχειρηματικοποίηση και την υποταγή σε EE- ΔΝΤ και κεφάλαιο.
