Περπατώντας ανάμεσα στις στάχτες της Πομπηϊας, σ' ένα ταξίδι
στο χρόνο, ο θαρραλέος και αποστασιοποιημένος επισκέπτης αναβιώνει την
καθημερινότητα μιας άλλοτε εύπορης ρωμαϊκής πόλης, που είναι αδύνατο να μη του
θυμίσει κάτι από το πρόσφατο σήμερα… κάτι από την Αθήνα...
Πολυτελής διακόσμηση, μεγαλομανία από την είσοδο μέχρι και
τα μικρά κουζινικά είδη (οι λαβές των οποίων ήταν χιουμοριστικά και
καλλιτεχνικά σμιλευμένες, σαν τα alessi ας πούμε, κάνουμε και διαφήμιση τώρα,
αλλά δεν πειράζει). Μια βόλτα καταπληκτική στο παρελθόν που, πώς αλλιώς θα
τελείωνε, παρά με θάνατο· εδώ απότομο και ξαφνικό, σαν στο ποδόσφαιρο, που τό
'κοψαν γιατί δεν αντεχόταν.