ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ

Οι παλιοί έλεγαν πως αν ο καθένας σκούπιζε το πεζοδρόμιο μπροστά από το σπίτι του, όλο το πεζοδρόμιο θα ήταν καθαρό. Αν κάναμε ό,τι μας αντιστοιχεί -συνειδητά, έντιμα, αποτελεσματικά κι ανυστερόβουλα-, μετά θα μπορούσαμε να συζητήσουμε και για το τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι και το όποιο "κράτος" -που το βλέπουμε κι αυτό ως "άλλο", ενώ ουσιαστικά είμαστε εμείς, είναι το σύνολο των ατομικών μας επιλογών. Όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού.

Ο καπιταλισμός, που τόσoι βρίζουν, έχει επικρατήσει γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι ανταγωνιστικό, κουβαλάει μέσα του εχθρότητα για τους άλλους, δεν σέβεται τους άλλους, προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους, και δεν αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του ούτε έναντι των άλλων, ούτε έναντι του εαυτού του. Επινοεί μόνο εκλεπτυσμένες δικαιολογίες, ώστε να αντιμάχεται οτιδήποτε πάει κόντρα στα ατομικά του συμφέροντα.

Αν δεν αλλάξει ο καθένας τον εαυτό του, ό,τι όνομα και να δίνουμε στα πολιτεύματα, θα είναι πάντα μισάνθρωπα. Γιατί εμείς είμαστε ατομιστές και μισάνθρωποι.

Το ουσιαστικό θέμα των ημερών δεν είναι οι εκλογές στην Ελλάδα, το κόμμα μας και η τσέπη μας· είναι το τεράστιο κύμα μετανάστευσης από τη Συρία και γενικότερα από χώρες που ο καπιταλισμός έχει εξωθήσει στην αθλιότητα. Σε μερικά χρόνια οι πόλεις του Δυτικού Κόσμου θα θυμίζουν Blade Runner με μπούρκα. Σαν τα μυρμήγκια θά 'μαστε. Πολλά και μαύρα.

Ακούμε συνεχώς γύρω μας κλάματα για το πνιγμένο παιδί απ’ τη Συρία. Όμως ποτέ μας δεν θυμόμαστε, ούτε λυπόμαστε για όλα εκείνα τα τριτοκοσμικά παιδιά που δουλεύουν μέχρι θανάτου από τα γεννοφάσκια τους για να μας κάνουν τη ζωή άνετη. Ούτε αναρωτιόμαστε ποτέ τι γίνονται όλα τα θύματα πολέμου.

Βλέπουμε συνεχώς και κινήσεις «φιλανθρωπίας» που δεν επιζητούν δήθεν το χειροκρότημα, όμως αποστέλλουν παντού δελτία τύπου για να μαθευτούν οι κινήσεις τους. Καλύτερα όμως είναι να κάθεσαι στον καναπέ σου και να μην κάνεις τίποτα, παρά να είσαι "ενεργός" πολίτης και να εκμεταλλεύεσαι ιδέες αλληλεγγύης, αλτρουισμού και "φιλανθρωπίας" για να βγάλεις λεφτά ή για να προωθήσεις τον εαυτό σου και τα σχέδιά σου.

Και ο απλός πολίτης καλύτερα να επιλέγει προσεκτικά σε τι δραστηριότητες συμμετέχει· αλλιώς πέφτει θύμα αλλότριων σκοπών και εν μέρει γίνεται συνεργός. Αρκεί να βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση, να αναγνωρίζει και να συναισθάνεται την ανθρώπινη δυστυχία πριν αυτή χτυπήσει την πόρτα του και τον ενοχλήσει προσωπικώς. Η όποια κίνηση καλής θέλησης θα επέλθει τότε αυθορμήτως. Δεν χρειάζονται ούτε κινήσεις υστερίας, ούτε εντυπωσιασμού.

Η αγάπη για τον άνθρωπο δε μπορεί παρά να εκφράζεται σιωπηλά, καθημερινά, με έναν πνιχτό λυγμό για τους αδικημένους, μία διαρκή επίγνωση της στρεβλής ανθρώπινης κατάστασης και ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη ζωή που μας δίνει καθημερινά το δικαίωμα να επιλέγουμε απ’ όσα απλόχερα μας προσφέρει.

Γιατί ναι, μας προσφέρει.

Και ναι, εμείς επιλέγουμε.

Αλεξία Ηλιάδου